Manta Rota, Portugal. We zijn er weer, op ons geliefde plekje aan de Algarve. Ligt dat in de richting van Marokko dan? Nee, maar we hebben de tijd, dus gaan we eerst een week van het schitterende strand genieten. Vanaf Salamanca is het ong. 650 km naar MR, een hele trip maar er loopt een geweldige nieuwe autoweg naar Valencia. En druk? Op de eerste 75 km werden we door 3 auto’s ingehaald! En zo hard rijdt de Hymer niet. Echt flauwekul om voor dat beetje verkeer zo’n prachtige weg aan te leggen, maar goed; wij profiteren er van. We staan niet alleen op deze CP; 30 campers staan al verdeeld over het terrein! En Werner en Brigitte zijn er ook al; het wordt dus een gezellig weerzien. We zijn de eerste Nederlanders, maar velen zullen ons volgen. Wat ons opvalt is dat het zomerseizoen hier nog niet is afgelopen. Ook in Salamanca waren nog heel wat toeristen in de stad, dat maakt het er wel gezelliger op. En gemakkelijker, want we waren verdwaald in die stad! Konden de weg naar de camping niet terug vinden. Gelukkig kwamen we een paar toeristen tegen met een kaart en toen was de weg langs de rivier snel gevonden. Ook in Manta Rota is het nog gezellig op het strand; valt er nog eens wat te zien. De Portugezen hebben zich bij de invasie van campers neergelegd; vanaf 15 september is het toegestaan om hier te staan, dus geen zeurende politieagenten. Zondag een heerlijke strandwandeling naar Altura gemaakt en daar voor €1,- een heerlijke kop koffie gedronken in een strandtent. ‘sMiddags gezwommen en gezond en een borrel gedronken met W&B. Vandaag het zelfde verhaal en zo zullen er nog wel een paar dagen volgen. Het weer is geweldig, tegen de dertig graden, maar een lekker windje erbij. Het is nu 21.15 uur en ik zit in de korte broek buiten te computeren. Morgen maar eens naar de school met het internetlokaal, kijken of we de berichten kunnen versturen.
