vanmorgen een verschrikkelijk bericht: vier vissers zijn verdronken! Hun kleine boot is omgeslagen door een vier meter hoge golf, en natuurlijk kunnen ze niet zwemmen, h
ebben geen reddingsvesten aan. Triest! De vis wordt duur betaald, zei Ma. Vanavond eten we slibtong, gekocht bij de visboer die hier een winkeltje heeft op het terrein, en die vis wordt gegrild door de restauranthouder. Die vis kost hier €4,50 per kilogram, volgens mij niet duur betaald. Een Marokkaanse salade en friet erbij, wijn van ons eigen huis, wie doet je wat! We hebben afgesproken met een Duits stel uit Cuxhafen, Margot en Claus.Zo langzamerhand loopt de camping vol met overwinteraars. En dat trekt allerlei handelaren en handwerkslieden aan, bv. een tentenmaker die het druk heeft met de verkoop van matten, maar ook complete (kook)tentjes maakt, want koken doen de overwinteraars niet in de camper. Ook de verkoop van zonnepanelen loopt hier goed. Het schijnt dat de Marokkaanse regering subsidie op die dingen geeft. En satellietantennes lopen ook gesmeerd, gezien het grote aantal enorme schotels die bij de campers staan. Caravans zijn hier zwaar in de minderheid, nog geen 10%.
Vanmiddag ben ik op de fiets, Betsy naar het zwembad, het dal in gefietst. Eigenlijk meer een weg voor de ATB, maar de goede oude Gazelle doet het ook. Wel heerlijk rustig fietsen; ik kwam alleen een brommer tegen. Het schijnt dat aan het eind van het dal een vakantiedorp zal worden gebouwd, de waterleiding en riolering wordt al gelegd. Het gaat hier al net als in Spanje: veel bouwen en niets verkopen.
Het was gezellig met Claus en Margot, maar de restaurateur heeft geen notie van gezelligheid. Hij heeft alles keurig gedekt, rode tafelkleedjes, kaarsje erbij, maar wel grote Tl-buizen aan het plafond. Toen we hem daar voorzichtig op attent maakten, was hij het helemaal niet met ons eens; licht hoort erbij, punt uit! Hij had de zes tongetjes, die we bij de visboer hadden gekocht, heerlijk gebakken. Maar de volgende keer bak ik ze zelf, met minder olie.
