maandag 30 november 2009
Even een samenvatting van een paar “campingdagen”. Op een overwintercamping rijgen de dagen zich aaneen. ’s Morgens brood halen, ontbijten, koffiedrinken in de ochtendzon, want die schijnt hier altijd, een wandeling, een praatje maken, boodschapje doen, broodje eten en dan naar het zwembad. Daar lekker lui liggen op een heerlijk bed met matras, af en toe een baantje trekken, maar vooral veel lezen of een praatje maken. Of een flinke strand/berg wandeling maken. Als je langer op een plek blijft staan, leer je steeds meer mensen kennen. Zo had ik op het zwembad een gesprek met een Hamburger, niet die van de Mac, maar een echte. Hij had vroeger als job brouwerijen bezoeken. De Grolsch brouwerij kende hij heel goed; overnachtte dan in Winterswijk. Dus gesprekstof genoeg. Zaterdag was het een nationale feestdag; Aït el Kebir, het offerfeest. Dat merkten we vrijdag al: we liepen naar het strand via de voetweg door de rivierbedding. Allereerst kwamen we tussen de dromedarissen,45 stuks, terecht. Jammer, maar geen fototoestel bij de hand, want het is een heel leuk gezicht al die dromo’s met hun grote lippen de arganianoten uit de bomen te zien eten. En die bomen hebben hééél scherpe stekels. Toen we onder de brug door liepen, liepen een drietal jongens over de brug. Ze riepen ons in het Frans toe of we ook een schaap wilden hebben. Die worden op het offerfeest massaal geslacht. Om hun aanbieding kracht bij te zetten, maakten ze bewegingen alsof ze iemand de keel afsneden. Het is dan maar goed dat je Frans verstaat! Zaterdag was dus alles gesloten, ’s morgen was het winkeltje nog open voor het brood, maar daarna was alles dicht. Je kon wel terecht op het zwembad, maar geen bediening, geen bewaking.
Zondagmorgen 29-11 zijn we op de koffie geweest bij Jacques en Marianne. Een stel van hij 70 en zij 65 die permanent in een camper wonen. En echt geen grote camper, wel met een aanhanger erbij. Zij wonen 6 maanden in Marokko, gaan dan naar Frankrijk, waar ze een stuk grond hebben, wonen daar 3 maanden in de camper en gaan vervolgens nog 3 maanden naar Nederland met de camper. En dat doen ze al 10 jaar! Een heel leuk en keurig stel mensen die dit leven uitstekend bevalt. Zij hebben hun hele hebben en houden in de camper en aanhanger. Wat zul je dan een keuzes moeten maken! Op 5 december vieren we met hun Sinterklaas in het restaurant van het zwembad. Gisteravond zijn we met Margot en Cuxhafen( Margot en Claus) naar het restaurantje op de camping geweest. We hebben daar Cotelette d’ Angeau en een heerlijke salade gegeten. Het was weer gezellig met Cuxhafen, die in Duitsland op een recreatieterrein wonen en nu een half jaar in Marokko zijn. Zo zijn er blijkbaar vele. Plotseling hoorden we een gekletter op het zinkplaten dak. Het regende!! Onze eerste regenbui(tje) sinds we in Marokko zijn. Snel even naar de camper om het dakluik te sluiten en op de terugweg even “dancing in the rain”. Vanmorgen was het asfalt nog nat; de bomen waren wat groener doordat het stof een beetje er af was; er hing een opgewonden sfeertje bij de campingpoort. Waar je al opgewonden van kunt worden!
Afgelopen week hebben we ook paling gegeten. Jantje Smit en zijn broertje kwamen langs met een mand vol prachtige dikke palingen. Hun vader kwam vroegere jaren langs, maar die heeft zich dood gezopen! Kreeg waarschijnlijk te veel drank onderweg. We hebben eerst maar eens 1 paling, woog bijna een pond, gekocht voor €6,50. Achteraf hadden we er wel 2 willen hebben, maar je weet immers niet of ze ook echt smaken. Maar deze gerookte paling was echt fantastisch; veel vis en maar weinig vet. Nu maar wachten wanneer Jantje weer langs komt.
Vanmorgen een flinke wandeling langs het strand gemaakt; even met de vissers gepraat en die vertelden ons dat het morgen ging regenen en zij ook niet uit gingen varen, dus geen vis morgen. De temperatuur is ook wel wat gezakt; komt vandaag nauwelijks boven de 25 graden, maar wel zonnig met een windje. Als het morgen regent, gaan we boodschappen doen bij de Marjane in Agadir. Komt de Rubber Tramp ook eens weer van de plaats.
Dinsdag 1 december
Geen regen dus, weer een stralende hemel, geen wolkje te zien. Naar de Marjane geweest en daarna met Gerrit en Bernadette geluncht op het terras van het zwembad. We kregen deze lunch aangeboden omdat ik voor hen de tv en de waterkraan had gerepareerd. Deze mensen zijn echte wereldreizigers, gaan in april een jaar lang op reis in Amerika met hun eigen camper.