Donderdag 5 nov. 09
Ouarzazate- Tazzarine
We kijken nog een keer achterom naar de Kasbahs! Wat prachtig; geen wonder dat hier heel wat films zijn opgenomen, o.a. Sodom en Gomorrha van Orson Wells. Heel wat Bijbelfilms worden in deze buurt opgenomen, figuranten genoeg; je hoeft ze niet om te kleden! Mozes zou door op de rotsen te slaan, een bron te voorschijn toveren; wij hebben het hier ook geprobeerd! Het enige wat er gebeurde was dat Betsy de stenen om de oren vlogen, geen spoor van water. Achter OUARZAZATE rijden we door een soort maanlandschap; niets groeit er. Af en toe een kleine oase waar nog wat groen te zien is, maar verder alleen steen. Het is een enorm gelaagd landschap; aan de ronde keien die in de grondlagen vastzitten kun je zien dat deze bergen vroeger deel uitmaakten van een rivierbodem. Het is heel erg imposant! Als we halverwege een kleine pas zijn, hoogste punt 1660m, staat een oude auto aan de kant van de weg en een van de twee mannen probeert ons te laten stoppen; heeft zgn. pech. Maar we kennen de truc: als je stopt, vraagt een van de mannen of hij mee mag rijden naar het dichts bijgelegen dorp om hulp te halen. Doe je dat, dan word je als dank uitgenodigd bij de familie voor een kopje thee en vervolgens zit je in een tapijtzaakje waar je bijna niet meer zonder tapijt uitkomt! De jongens krijgen 25% provisie. In totaal turven we 4 “pechgevallen”. Als we over de pas zijn, komen we in de Draa vallei; een prachtig groen lint tussen donker rode en gele bergen. Wat een contrasten! Opvallend is dat we onderweg steeds meer zwarte mensen zien; afstammelingen van de slaven die hier tot in de 18e eeuw van uit de Soedan en Malie naar toe werden gesleept. In een dorpje onder weg is het marktdag. Oppassen geblazen; het wemelt er van de Berbertaxi’s. iemand heeft blijkbaar een levend schaap gekocht, want hij heeft het schaap dwars voor zich op zijn ezeltje gelegd. Even buiten de stad zien we een plek waar de AAA (Allahs Anonieme Alcohilisten) hun hangplek hebben; allemaal scherven van bier- en drankflessen. In TAZZARINE vinden we een schattig campinkje; het is of dat we in een oase staan. Onder de palmbomen, het restaurant is bedekt met palmbladen en op verschillende plekken staan kleine bedoeïenententjes die je kunt huren. Veel campers kunnen er niet staan, met 2 campers is het al voor de helft gevuld. Een Française, die hier net is aangekomen, roept ons toe dat dit Marokko het mooiste land ter wereld is! We zijn nog niet overal geweest, maar een mooi land is het zeker! Vandaag geen TV ontvangst, we staan teveel tussen de palmen om iets te kunnen ontvangen.
Vrijdag 6 nov. 09
Tazzarine- Hassi Bedi: vandaag een tocht langs de rand van de Sahara. Het eerste stuk heeft veel landschap, maar wat moet je ermee? Het lijkt wel geasfalteerd! Zo zwart, totaal leeg, geen enkele begroeiing. Is dat mooi? In ieder geval erg indrukwekkend. Na ALNIF wordt het landschap interessanter; bergachtig en met prachtige plooiingen. Hier drukt de Afrikaschol tegen de Europaschol. Af en toe zie je nomaden met hun kudde zwarte geiten. Via een bord: Attention ensablement, worden we gewaarschuwd voor het gevaar van zandverstuivingen. De Sahara strekt zijn begerige klauwen uit naar het noorden. Op ver schillende plaatsen wordt een soort helmgras aangeplant om het verstuiven van het zand tegen te gaan. Een wonderlijke ervaring: zo rijd je door een gortdroog, pikzwart landschap en opeens een groene oase. Hier is water, dus er groeit wat. We zien zelfs aardappelen in de bloei staan. We zien fossielenzoekers, maar ook schooltjes staan. Ondanks dat de Marokkaanse regering geen cent in kas heeft, probeert ze wel de nomadenjeugd naar school te krijgen en op die manier het analfabetisme te bestrijden. Over de koning gesproken; die komt vandaag of morgen hier in deze streek op bezoek, dus: massa’s vlaggen en spandoeken. Vlak voor de rivieroase TAFIFALT, met zijn 600 dorpen en 500.000 mensen, zien we een kudde dromedarissen bij een meertje. Yes, onze eerste echte in het wild lopende dromedarissen, prachtig. In het plaatsje N’KOB willen we de kasbahs, 45 stuks, gaan bekijken, maar als we het dorp binnenrijden, gaat net de school uit. Dan is er van rustig rondkijken geen sprake meer, dus maar door, jammer. In RISSANI is o.a. nog een praalgraf van een van de voorvaderen van de huidige koning te zien, maar we willen nu eerst naar de echte zandwoestijn, dus rijden we richting MERZOUGA. Daar zien we zoveel dromedarissen rondlopen, dat we niet meer stoppen, behalve als ze vlak voor ons de straat oversteken. Vlak voor MERZOUGA gaat een asfalt weg links naar HASSI BEDI. Daar moeten we naar toe om op de camping SAHARA te komen. Dit adres hebben we gekregen van een Duits stel op de vorige camping. We staan nu geparkeerd op 5 meter van de zandduinen. Van hieruit worden tochten door de woestijn op een dromo georganiseerd. Vanmiddag vertrokken 20 jongelui op een dromo; ze overnachten dan in de woestijn en komen de volgende dag terug. Leuk gezicht, maar voor ons hoeft dat geschommel niet. De zonsondergang hebben we bekeken vanaf een duin! Schitterend gezicht zo de kleuren te zien veranderen. Douchen doen we maar weer in de camper; die douches op de campings, daar moet je heen en weer springen om nat te worden. En zou gauw het donker wordt, is het warme water op. De grootste hitte is nu ook wel voorbij; overdag 25 gr, ’s nacht 15 graden. Niet verkeerd voor 6 november, toch!