Zondag 8 nov. 09 De Blauwe Bron van Meski
Gisteren een rustig dagje gehad, via Skype wat gebeld; geweldige uitvinding. In het restaurantje had ik plotseling Jan V voor de camera; kon hem gelijk de Sahara laten zien! We hadden een geweldige plek op dit campinkje Sahara. De voorkant van onze Rubber Tramp stond 5m van de hoge zandduinen af! Heerlijk om daar met je blote poten naar boven te klimmen. De stoelen boven op het duin gezet en genoten van de ondergaande zon. Wat een kleuren op die duinen, schuitterend! Veel toeristen gaan met de dromo’s de woestijn is, slapen daar in een tent en komen de volgende dag terug. Wij hebben genoten van het vanuit de verte aankomen van de karavaan, sommige met 20 dromo’s achter elkaar. Minder leuk dat er ook met vierwiel drives, quads en motoren wordt rond geracet. Haalt de romantiek van de Sahara behoorlijk naar beneden.
Vanmorgen afgerekend: 120Dh, voor 2 nachten, incl stroom, zwembad, douches (niet gebuikt), en dat voor een plek in de Sahara! Enige nadeel: de vliegen! Je loopt de gehele dag te meppen, ’s avonds geen probleem. Gisteravond buiten pannenkoeken gebakken; onder de heldere sterrenhemel, glaasje wijn erbij, what a live!
In Rissani en omgeving wordt de koning verwacht; overal vlaggen en spandoeken. Auto’s rijden versierd rond. In Rissani staat het mausoleum van een van de grootvaders van de koning. We wilden dit graf bezoeken, maar vanwege de schoonmaak voor het bezoek, was het gebouw gesloten. Een vriendelijk meneer deed voor ons de poort open zodat we toch naar binnen konden kijken: de bekende mozaïeken en ornamenten, maar mooi. De meneer raadde ons aan om de kashba, die tegenover het mausoleum ligt, te bezoeken. Het is de oudste kashba van Marokko, tegenwoordig wonen er in de steek gelaten vrouwen. Vroeger woonden hier de Arabieren, de Alaouiten, de Joden en de slaven in goede harmonie. De smalle gangen zijn overdekt zodat het er altijd koel en donker is. Betsy had een onverwachte ontmoeting, het was meer een botsing, met twee vrouwen. Die begonnen meteen aan haar kleding te voelen, dus zij aan de kleding van de vrouwen, lachen! We rijden vervolgens door het ZIZZ-dal, de rivier heeft zich een weg uitgegraven door een hoogvlakte. Als we boven op de hoogvlakte zijn, hebben we een prachtig uitzicht over het groene dal. Overal dadelpalmen, de oogst is in volle gang. De dadels liggen op verschillende plaatsen te drogen. Buiten het dal is het woestijn; niets groeit er. Toch leven de nomaden hier met hun kuddes geiten en schapen. Mooie plek voor de lunch. Vervolgens gaat het in flinke vaart, ja ja, de vijfde versnelling kan weer worden gebruikt, over de hoogvlakte, ong. 1000m hoog, naar Meski. Daar belanden we op de Camping Source Bleue de Meski. Mohammed ontvangt ons heel vriendelijk, leidt ons rond en nodigt ons uit voor de thee als we het er aan toe hebben. Het blijkt dat Mohammed niet de gedachte campingchef is, maar verkoper van het souvenirwinkeltje naast de ingang. Maar enfin, de thee, ook wel “Berberwisky” genoemd, smaakte goed en een tajine hadden we ook al willen hebben. Mohammed heeft hem voor ons geprepareerd, dus binnenkort maar eens gaan gebruiken.
Het campinkje is een droom, wel een natte, want er stroomt een beekje doorheen en er is een bron, la Source Bleu, bleu omdat hier vroeger de Blauwe mensen woonden, de Touaregs. Over het gehele terrein staan palmen, vanuit een wortel groeien 3-4 palmen, zodat overal schaduw is. Het is te warm om constant in de zon te zitten en die schijnt hier onafgebroken! We zijn nu een maand in Marokko, we hebben nog geen buitje gehad! De bron voorziet het zwembad van vers water, zo schoon dat er vissen in het zwembad zwemmen! In deze tijd van het jaar is het heel rustig, een groepje Engelsen, een Fransman, een Nederlander en wij, that’s all. Het voorjaar is vooral de tijd dat de toeristen komen. Kees en Deliah, Joke en Dick kennen ze wel, zijn frequente bezoekers van dit terrein, volgens Mohammed.
Maandag 9 nov. 09
Vanmorgen een wandeling door de ksar, het dorp, gemaakt. De oude kashba heeft men verlaten, is al behoorlijk vervallen. Het nieuwe dorp is wel op de traditionele manier gebouwd. Ik heb een bouwvakker nog even geholpen; hij deed te weinig kleistenen op de Camion de Maroc, de kruiwagen. Die kleistenen worden op dezelfde wijze gemaakt zoals vroeger in Drenthe de baggerturven; vloeiveld- stro erdoorheen trappen- inklinken- stenen steken- kiepen- drogen. Met kleispecie worden ze aan elkaar geplakt. Wat vinden deze mensen het leuk als je interesse in hun werken toont. Opvallend dat in het dorp bijna alleen afstammelingen van de zwarte slaven wonen. Vandaag 2x de tajine gebruikt; de 1e keer om een omelet te bakken, de 2e keer een complete maaltijd. En het smaakte prima!! Het ding past precies op ons brandertje, dus we hoeven niet binnen te koken, dat scheelt weer met de warmte binnen. Warmte: in de zon is het te warm, in de schaduw word je te koud, dus wat heen en weer huppen. De nachten zijn behoorlijk fris, zo’n 10 gr. maar we zitten dan ook op ruim 1000m hoogte.